بسم الله الرحمن الرحیم

کاشــفِ قلــوب

بســــم الله الرحمـن الرحیــــم 

بنام خــداونــدی یگانه و یکـتـــا ،

 در ذات یکتـــا و در صفـات بی همتــا ،

از عیب هــا مبـــرّا ، و خـداونــدی را ســـزا ،

داننـده ی احکام  و قضـــــا ،

بزرگواری بی چنــد و بی چـون و بی چـــرا ،

بنــده نــوازی شایسته ی هــر ثنـــاء ،

احسان او قـدیـــم ، فـرمــان او عــزیــز ،

 پـیـمـان او لطـیـــف ، ملک او بی زوال ،

پــاک از عـیـب ، دور از وَهـــم ،

 و بیرون از قـیـــاس است.

در سوره ی مبارکه ی اخلاص هـرآیتی تفسیر آیت پیش است :

چون گوینـد او کیست؟

گوئی او احـــد است ،

گـوینــد احــد کیست؟

گـوئـــــــی صمــــد است ،

گـوینــد صمـد کیست؟

  گوئی لم یلد ولم یولد است ، 

چــون گــوینـــد لــم یلــد ولم یولد کیست؟

گوئی لم یکــن لــه کـفـواً احـــد است. 

(هـو) کاشف اســرار است ،

(الله) کاشــــــــف ارواح است،

( احــــد ) کاشــــف قـلـــــــوب است،  

و بقیـه سوره کاشف نفـوس مؤمنــان است.