|
سرچشمـــه فضیـلـــت ها ؛ امـــام مهــدی علیــه السلام 
| ||
|
*
لینک دوستان
|
بسم الله الرحمن الرحیم شهیـد عصـر تـاسـوعـا کیست ؟
اباالفضـل العبــاس یا عبــاس اصغــر ؟
آن چه میان مردم مشهور است این که روز نهم محرم را که در لسان عرب تاسوعا ( یعنی نهم ) گفته می شود به حضرت اباالفضل علیه السلام نسبت می دهند و بر این باورند که حضرت اباالفضل علیه السلام در این روز به شهـــادت رسیده اند ، و قضیه آب آوردن برای اهل حرم و کودکان اباعبدالله علیه السلام را در این روز به ایشان منتسب می نمایند. البته برخی روایات هم بر این مسئله تأکید می نماید که حضرت اباالفضل علیه السلام در روز عاشــــورا به شهـــــادت رسیده اند ، و این دوگانگی در روایت تاریخ تاسوعا و عاشورای سال 61 هجری را کسی درست تشریح نمی کند ! بر اساس تحقیقاتی که سال ها قبل اینجانب به عمل آورده ام و اینک منابع و مدارک آن از نظرم رفته است ، مسئله را این گونه یافتم و عقلاً هم این نظر را قبول نمودم : با توجه با این که حضرت اباالفضل علیه السلام پرچمدار لشکر امام حسین علیه السلام بوده و به عنوان علمدار حسین علیه السلام مشهورند ، اگر ایشان در روز تاسوعا به شهادت رسیده بودند قطعاً امام فرد دیگری را بعنوان علمدار تعیین می کردند ، چون جنگ در زمانهای قدیم بدون علمدار معنایی نداشته و هر گروه برای شکستن روحیه ی طرف مقابل همه ی تلاش شان بر این بوده تا پرچمدار لشکر مقابل را از پای درآورند ، چرا که کشته شدن پرچمدار به معنای شکست آن لشکر بوده است ! علیهذا چون در هیچ تاریخی و هیچ روایتی به غیر از حضرت اباالفضل علیه السلام پرچمدار دیگری برای لشکر امام حسین علیه السلام معرفی نگردیده و بنا بر همه روایات ، جنگ اصلی اباعبدالله الحسین علیه السلام با یــزیـــدیـــان در روز عــاشــــورا اتفاق افتاده است ، بنابراین علمدار حسین علیه السلام نیز تا پایان جنگ زنده بوده و با کمال اقتدار از سپاه و حرم امام علیه السلام دفاع نموده اند . در تارخ آمده است که بعد از این که همه ی یاران امام علیه السلام در روز عاشورا به درجه ی رفیعه شهادت نائل آمدند ، امــــام و اباالفضل علیهم السلام تنها زندگان جنگی سپــــاه امــــــام بودند ، و با هم به میدان رفتند در حالی که کماکان پـرچـــــــم بر دوش حضرت اباالفضل علیه السلام بود ، و نشانه ی زنده بودن هرکدام را شنیدن صدای شعـــــار آن ها که الله اکبر و لااله الاالله بود قرار دادند ، یعنی تا زمانی که این شعار از هرکدام به گوش دیگری می رسید اطمینان می یافتند که ایشان هنوز زنده اند ، تا این که امام علیه السلام دیگر صدای شعار برادر را نشنیدند ، پس با عجله به طرفی که حضرت اباالفضل بودند شتافتند و با جسم خونین و بی رمق برادر مواجه شدند ، این جا بود که امام علیه السلام دست مبارک خود را بر کمر گرفته و فرمودند : اَلانَ اِنکَسَرَ ظَهرِی وَ قِلَّةَ حِیلَتِی ... اینک کمـــرم شکست و چــــاره ام کــــم شد . آن گاه بود که امام علیه السلام تکیه بر نیزه بی کسی داد و فرمود : هَل مِن ناصِرٍ یَنصُرُنِی وَ هَل مِن مُعِینٍ یُعِینُِی ...
... تا آخر جریان شهادت ایشان .
حال سئوال این است که اگر حضرت اباالفضل علیه السلام تا آخرین لحظات در کنار برادر بودند پس شهیـــد عصـــــر تـاســـوعــــا کیست ؟
آن گونه که در تاریخ آمده 11 نفـر از پسران امیرالمؤمنین علیه السلام در جریان حماسه ی کربلا به شهـــــادت رسیده اند که اسامی آنها بدین شرح میباشد : 1 ـ حضرت اباعـبــدالله الحسـیـــــن علیه السلام 2 ـ حضرت اباالفضـل العباس (ع) مادرشان فاطمه کلابیه دختر خالد ابن حزام معروف به ام البنین 3 ـ حضرت جعفـر ابن عـلی (ع) مادرشان فاطمه کلابیه دختر خالد ابن حزام معروف به ام البنین 4 ـ حضرت عبدالله ابن عـلی (ع) مادرشان فاطمه کلابیه دختر خالد ابن حزام معروف به ام البنین 5 ـ حضرت عثمـان ابن عـلی (ع) مادرشان فاطمه کلابیه دختر خالد ابن حزام معروف به ام البنین 6 ـ حضرت عبیـدالله ابن عـلـی (ع) مادرشان لیــلا دخترمسعود ابن خالد بوده است 7 ـ حضرت ابابکـر ابن عـلـی (ع) مادرشان لیــلا دخترمسعـود ابن خالد بوده است 8 ـ حضرت محمـد اصغـــر ابن عـلـی (ع) مادرشان اسمــاء بنت عمیس بوده است 9 ـ حضرت عـبـدالله اصغـر ابن عـلـی (ع) مادرشان اسمــاء بنت عمیس بوده است 10 ـ حضرت عمــر اطـرف ابن عـلی (ع) مادرشان صهبـا یا ام حبیبه دختر عباد ابن ربیعه بوده است 11 ـ حضرت عبـاس اصغـر ابن عـلی (ع) مادرشان صهبـا یا ام حبیبه دختر عباد ابن ربیعه بوده است
ملاحظه می فرمائید که به غیر از حضرت اباالفضل العباس علیه السلام ( ردیف دوم ) ، در ردیف یازدهم نیز یکی دیگر از پسران امیرالمؤمنین علیه السلام هم نام مبارکشان عبـــاس و معــــروف به عباس اصغـــــر بوده اند ، حضرت اباالفضل العباس در زمان شهادت سی و چند سال داشته اند ، ولی عبـــاس اصغــــر در آن زمان 24 ساله بوده اند ، و در تاریخ آمده که : در عصـــر تاســوعـا عبــاس ، جوان رشیـــد و 24 ســا لــه ی امیرالمؤمنین علیه السلام به شهـــادت رسید. نهایتاً به این نتیجه می رسیم که : آن کس که در عصر تاسوعا به شهادت رسیده عبــــاس اصغـــــر بوده اند نه اباالفضــــل العبـــــاس ، و حضرت اباالفضــــل العبــــــاس علیه السلام تا آخـــریـن لحظــــات پرچمـــــدار بـــــرادر و یــــار و یــــاور بـــــــرادر بـــزرگــــــوار خود بوده اند . والله اعلم
مــــولای مـــــا ؛
همه مشکلات مــــــا ناشی از غیبت طولانی شماست ای محبـوب دل هـا و ای منجی انسـان هـا
برای تعجیل در فرج مبارکتـــــان دعا می کنیم
[ چهارشنبه 92/8/22 ] [ 6:16 صبح ] [ سـرچشمــه ]
[ نظرات () ]
بسم الله الرحمن الرحیم انصـــار الحسیــــن (ع) شهـــدای اهل بیت اباعبدالله الحسین (ع) اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبْدِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَ عَلَى الْأَرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِنآئِکَ، عَلَیْکُمْ مِنّى جَمیعاً سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ،
علیرغم اینکه تعـداد یاران امام حسین(ع) در روز عاشـورا به 72 نفـر مشهـور است، لیکـن در لهـوف ابن طاووس ص 119 تعـداد آنان را 145 نفـر و در انصار العـیـون 114 نفــر ذکـر نموده اند.
شهدای خانواده و اهل بیت اباعبدالله الحسین علیه السلام 41 نفرند که شامل فرزندان و نوادگان امیرالمؤمنین علیه السلام و بستگان نزدیکشان از نسل عقیل برادر بزرگوار حضرت علی (ع) هستند.
اسـامی شهـــدای اهل البیت :
اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا اَوْلِیآءَ اللَّهِ وَ اَحِبَّائَهُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا اَصْفِیآءَ اللَّهِ وَ اَوِدَّآئَهُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا اَنْصارَ دینِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا اَنْصارَ رَسُولِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا اَنْصارَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا اَنْصارَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسآءِ الْعالَمینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا اَنْصارَ اَبیمُحَمَّدٍ الْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍّ، الْوَلِىِّ النَّاصِحِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا اَنْصارَ اَبى عَبْدِاللَّهِ، بِاَبى اَنْتُمْ وَ اُمّى طِبْتُمْ، وَ طابَتِ الْأَرْضُ[ اَنْتُم] الَّتى فیها دُفِنْتُمْ، وَ فُزْتُمْ فَوْزاً عَظیماً، فَیا لَیْتَنى کُنْتُ مَعَکُمْ، فَاَفُوزَ مَعَکُمْ،
کاش ماننــد ملک بــال و پـــری بود مرا همچو سیمــرغ به آنجا سفری بود مرا رآس مولا سر نی دیــدم و با خود گفتم بین هفتاد و دو سر کاش سری بود مرا
[ یکشنبه 92/8/19 ] [ 9:10 صبح ] [ سـرچشمــه ]
[ نظرات () ]
بسم الله الرحمن الرحیم فـرمــان عشــق
ابراهیم (ع) را فرمان آمد تا اسماعیل (ع) را قربانی کند ! ابراهیم (ع) فرمان را با اسماعیل (ع) در میان گذاشت ، اسماعیل (ع) گفت : پدر ؛ آن چه را که فرمان است اجرا کن ! و بدینسان ابراهیم (ع) اسماعیلش را به قربانگاه برد ... حسین (ع) را فرمان قربانی نیامد ، بلکه با اختیار خود این امر را عاشقانه پذیرفت ! ابراهیم (ع) پیامبر بود و می بایست حکم خدا را اجرا کند ، امّا حسین (ع) پیامبر نبود و الزامی در انجام قربانی نداشت ، اسماعیل (ع) برای اجرای حکم خدا تسلیم شد ، اما علی اکبر (ع) را فرمانی و حکمی از سوی خدا نبود ، و خود با اختیار از پدر اجازه رفتن به قربانگاه خواست ، ابراهیم (ع) ابتدا خود به قربانگاه ( آتش نمرود ) رفت ، بدون این که داغ عزیزانش را دیده باشد ،
ولی حسین (ع) ابتدا همه ی عزیزانش را قربانی کرد، و داغ جگر سوز فرزندان و برادران و یاران را در دل داشت که به قربانگاه رفت ، قربانگاه ابراهیم (ع) را خداوند به گلستان تبدیل کرد و او را از سوختن در آتش نمرودیان نجات داد ، اما حسین (ع) را با لب تشنه در کنار دریای آب کشتند ،
ابراهیم (ع) فقط یک پسر را به قربانگاه برد ... اما حسین (ع) ؛ پنـــج پســـر را ! و ده بــــــــــرادر را ! و هفت بـــرادر زاده را ! و ده خواهــــــــــــر زاده را ! و چهار عمو زاده را ! که شوهران خواهرانش بودند ! و به اســــارت رفتــــن 84 زن و کودک را
ابراهیم (ع) را خداوند بعد از پیروزی در آزمایش مقـــــام امامـــت بخشید : واذ ابتلی ابراهیم ربه بکلمات فاتمهن قال انی جاعلک للناس اماما ... آیه 124 بقره امّا حسین (ع) را قبل از آزمایش امـــــام قرار داد ! و امامت ایشان و فرزندانشان را شخص رسول الله در خطبه غدیریه به مسلمانان ابلاغ فرمود .
ابراهیم (ع) مقام امامت را برای فرزندانش خواست و خداوند فرمود : ... قال ومن ذریتی قال لا ینال عهدی الظالمین آیه 124 بقره امّـــا امامت حسین (ع) را خداوند به پیامبـرش دستور داد در غدیـــــر خــــم اعلام نماید.
ابراهیم (ع) به فرمــان حـــقّ به قربانــــگاه رفت ولی اباعبدالله الحسین علیه السلام به فرمـــــان عشـــــــق خانه و کاشانه و شهر و دیــــــار خود را رها کرد و با اختیار و انتخاب خویش به قربانــگاه کربـــــلا آمد !
[ چهارشنبه 92/8/15 ] [ 8:35 عصر ] [ سـرچشمــه ]
[ نظرات () ]
بسم الله الرحمن الرحیم
علی (ع) اولین نمــازگــزار
قسمتی از خطبــه غدیریه رسول الله صلی الله علیه و آله :
هــان ای مـــردم ! از علی رو برنتابید و از امامتش نگریزید و از سرپرستی اش رو برنگردانید، او شما را به درستی و راستی خوانده و خود نیز بدان عمل نماید، او نادرستی را نابود کند و از آن باز دارد، در راه خدا نکوهش نکوهش کنندگان او را از کار باز ندارد، او نخستین مؤمن به خدا و رسول است و کسی در ایمان، از او سبقت نگرفته، و هم او جان خود را فدای رسول خدا نموده و با او همراه بوده است، تنها اوست که همراه رسول خدا عبادت خداوند میکرد و جز او کسی چنین نبود. علی اولین نمازگزار و پرستشگر خدا به همراه من است، از سوی خداوند به او فرمان دادم تا در شب هجرت در بستر من بیارامد و او نیز فرمان برده، پذیرفت که جان خود را فدای من کند. هــان ای مـــردم ! او را برتر دانید، که خداوند او را برگزیده و پیشوائی او را بپذیرید که خداوند او را برپا کرده است. هــان ای مـــردم ! او از سوی خدا امام است و هرگز خداوند توبه منکر او را نپذیرد و نیامرزد. این است روش قطعی خداوند درباره ناسازگار علی که او را به عذاب دردناک پایدار کیفر کند. از مخالفت او بهراسید وگرنه در آتشی درخواهید شد که آتش گیره آن سنگها و مردمند که برای حق ستیزان آماده شده است. هــان ای مـــردم ! به خدا سوگند که پیامبران پیشین به ظهورم مژده داده اند واکنون من فرجام پیامبران و برهان بر آفریدگانِ آسمانیان و زمینیانم، آنکس که راستی و درستی مراباور نکند به کفر جاهلی درآمده و تردید در سخنان امروزم همسنگ تردید در تمامی محتوای رسالت من است، و شک و نا باوری در امامت یکی از امامان، به سان شک و نا باوری در تمامی آنان است، و هرآینه جایگاه نا باوران ما آتش دوزخ خواهد بود هــان ای مـــردم ! علی را برتر دانید، که او برترین مردم از مرد و زن پس از من است تا آن هنگام که آفریدگان پایدارند و روزی شان فرود آید. دورِ دورباد از درگاه مهJJر خداوند وخشمِ خشم باد بر آن کس که این گفته را نپذیرد و با من سازگار نباشد ! هــان ای مـــردم ! بدانید که جبرئیل از سوی خداوند به من خبر داد : « هرکس با علی بستیــــزد و بر ولایت او گردن نگذارد، نفرین و خشم من بر او باد ! » .... از ناسازگاری با علی بپرهیزید... هــان ای مـــردم ! همانا او همجوار و همسایه خداوند است که در نبشته عزیز خود او رایاد کرده و در باره ستیزندگان با او فرموده : « تا آن که مبادا کسی در روز رستاخیز بگوید: افسوس که درباره همجوار و همسایه خدا کوتاهی کردم...» هــان ای مـــردم ! در قرآن اندیشه کنید و ژرفای آیات آن را دریابید و...... پس بخدا سوگند که باطن ها و تفسیر آن را (قرآن را) آشکار نمی کند مگر همین که دست و بازوی او را گرفته و بالا آورده ام و اعلام میدارم که : هرآنکس که من سرپرست اویم، این علی سرپرست اوست و او علی ابن ابیطالب است، برادر و وصیّ من که سرپرستی و ولایت او حکمی است از سوی خدا که بر من فرستاده شده است.
هر که را باشم منش مولا و دوست ابن عمّ مـــن علی مـــــولای اوست هــان ای مـــردم ! همانا علی و پاکان از فرزندانم از نسل او، یادگاران گران سنگ کوچکترند و قرآن یادگار گران سنگ بزرگتر، هر یک از این دو از دیگر همراه خود خبر میدهد و با آن سازگار است، آن دو از هم جدا نمیشوند تا در حوض کوثر بر من وارد شوند. هــان ای مـــردم ! بدانید که آنان امانتداران خداوند در میان آفریدگان و حاکمان او در زمین اویند. هشـــــدار! که من وظیفه خود را ادا کردم، هشـــــدار! که من آنچه بر عهده ام بود ابلاغ کردم و به گوشتان رساندم و روشن نمودم، بدانید که این سخن خدا بود و من از سوی او سخن گفتم، هشـــــدار! که هرگز به جز این برادرم
کسی نباید امیــرالمؤمنین خوانده شود، هشـــــدار! که پس از من امارت مؤمنان برای کسی جز او حلال نباشد (گفتن امیرالمؤمنین به غیر او حرام است)
ای مونس دیـده با ضمیـرم یـاری انـدر دل مـن نشستـه بیــداری گر با دگـری قـرار گیرد دل مــن از جان خودش مبـاد برخـورداری
همه مشکلات ما ناشی از غیبت طولانی مولایمان محبوب دلهـا و منجی انسانهـا حضرت حجـة ابن الحسن العـسکـری المهــــدی(عج) است پس برای تعجیل در فرج مبارکشان زیاد دعا کنیم
[ جمعه 92/8/3 ] [ 4:7 عصر ] [ سـرچشمــه ]
[ نظرات () ]
بسم الله الرحمن الرحیم
علی (علیه السلام) اولین پرستشگر است
هر که را باشم منش مولا و دوست ابن عمّ مـــن علی مـــــولای اوست
و گفتن امیرالمؤمنین به غیر او حـــــــرام است
خداوند فرموده : السّابِقُونَ السّابِقُونَ اُولئکَ المُقَرَّبُونَ
[ جمعه 92/8/3 ] [ 9:5 صبح ] [ سـرچشمــه ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
