سلام بر شما ، ممنون از حضورتان ، مستحضر هستيد که بعد از ارتحال پيامبر (ص) هيچ کدام از ائمه معصومين که جانشينان واقعي ايشان بودند فرصتي برايشان فراهم نشد تا به تبليغ و نشر معارف اسلام در زمينه هاي اجتماعي ، اقتصادي ، و علوم نظري از جمله رياضيات ، فيزيک ، شيمي ، طب ، و .... بپردازند ! امام علي (ع) در مدت کوتاه خلافت درگير جنگهاي جمل و صفين و نهروان بودند ، امام حسن (ع) در دوره اختناق شديد حکومت معاويه بودند ، امام حسين (ع) نيز همچنين و بعداً هم مبارزه با حکومت يزيدي و شهادت ، امام سجاد (ع) نيز تحت مراقبت شديد حکومت مروانيان بودند ، فقط در دوره آخر عمر امام باقر (ع) و سپس امامت امام جعفر صادق (ع) که مقارن با مبارزات عباسيان با مروانيان براي بدست آوردن حکومت و خلافت بود ، مروانيان به شدت ضعيف شده و عمده کاري که مي توانستند انجام دهند مقابله با عباسيان بود ، از طرفي عباسيان هم هنوز قدرت را کاملاً غصب نکرده و بر اوضاع مسلط نبودند و عمده کار و هدفشان براندازي مروانيان بود ، در اين برهه حساس بود که امام جعفر صادق (ع) از فرصت پيش آمده نهايت استفاده را برده و نسبت به تشکيل کلاسهاي درس مبادرت فرمودند و شاگردان ممتازي در زمينه هاي مختلف تربيت نمودند، حتي رهبران فرقه هاي شافعي و حنفي و حنبلي و مالکي فعلي نيز از شاگردان ايشان بودند ، بعد از امام صادق (ع) فرقه هاي چهار گانه اصلي اهل تسنن بوجود آمد و تنها گروهي که بعنوان شيعيان امام علي (ع) وفادار به امام صادق (ع) بودند بعنوان جعفري خوانده شدند ( جعفري در مقابل حنفي و مالکي و حنبلي و شافعي ) و لذا از آن زمان شيعيان را جعفري خواندند يعني پيروان و وفاداران به امام جعفر ابن محمد الصادق (ع) . از اين مختصرتر و فشرده تر نمي شد بيان کرد که حق مطلب ادا شده باشد . مؤيد باشيد