سلام بر شما ؛ ممنون از حضورتان ، در واقعه كربلا و حوادث پس از آن روايات مختلفي وجود دارد ، ظاهرا و به قول مشهور ؛ هنگام گرداندن اسرا در شهر ها و قرات واقع در مسير كوفه تا شام و مخصوصا در شهر پر جمعيت شام ، سر مبارك امام حسين عليه السلام را بر نيزه و جلو كجاوه اسرا مي بردند تا دل اهل بيت رسول الله صلي الله عليه و آله را بيشتر خون كنند ! مردم كه سر ها را تماشا مي كردند خواسته يا ناخواسته نگاهشان بر زنان و دختران كاروان مي افتاد و آنان از اين قضيه بيشتر از ديدن سرهاي مبارك شهدا در رنج و عذاب بودند ، در شهر شام يكي از افرادي كه براي تماشاي كاروان اسرا آمده بود پس از ديدن اسرا و پرس جو از افراد فهميد اين ها خارجي نيستند ( يعني عليرغم شايعه بني اميه اينان از دين خارج نشده اند ) لذا با تحقيق و بررسي بيشتر فهميد كه اينها اهل بيت رسول الله (ص) هستند ! لذا خود را به كجاوه بزرگ كاروان رسانيد و ضمن ابراز همدردي و تسليت گفت من چه كاري مي توانم برايتان انجام دهم ؟ حضرت فرمودند : اگر بتواني دو كار برايمان انجام ده ! اول اينكه مقداري پارچه برايمان بياور تا زنان و دختران اهل بيت (ع) خود را با آن بپوشانند ، دوم اين كه چيزي به اين نيزه داران بده تا سر ها را از جلو كجاوه هاي زنان دور تر ببرند تا نگاه مردان به زنان و دختران ما نيفتد ! اين يك روايت ؛ و اما روايت ديگر اين است كه در مسير آمدن تا شام يك شب كاروان اسرا در كنار صومعه ي يك نصراني توقف و بيتوته نمودند ، راهب نصراني از ظواهر امر و حوادثي كه گويا در ابتداي شب برايش رخ داده بود فهميد كه اينها افراد عادي نيستند و از سركرده ي محافظان كاروان پرس و جو كرد و فهميد كه سر مقدس امام عليه السلام با اين كاروان است ، از او خواست تا آن شب سر مقدس را به او بدهد و براي اين كار مبلغي پول به آن عمله ي بني اميه پرداخت نمود ، البته آن چه كه در روز عاشوراي سرچشمه مي بينيد صد در صد با تاريخ منطبق نيست و بعضاً مطابق فهم و باور و ميل و سليقه افراد ساخته و پرداخته ميشود تا استناد به تاريخ !!! مويد باشيد