چون صيد به دام تو به هرلحظه شکارم / اي طرفه نگارم

از دوري صياد دگر تاب نيارم / رفته ست قرارم

چون آهوي گم گشته به هر سوي دوانم / رهايي نتوانم

تا دام در آغوش نگيرم نگرانم / آه از دل زارم

از ناوک مژگان چو دو صد تير پراني / بر دل بنشاني

چون پرتو خورشيد اگر رو بکشاني / واي از شب تارم...