بسم الله الرحمن الرحیم
یک شبی مجنون نمازش را شکست!
بی وضو در کوچه لیلا نشست!
عشق آن شب مست مستش کرده بود
فارغ از جام الستش کرده بود
گفت یارب از چه خوارم کرده ای؟
بر صلیب عشق دارم کرده ای؟
خسته ام زین عشق دلخونم مکن!
بیش از این از عشق مجنونم مکن!
مرد این بازیچه دیگر نیستم!
این تو و لیلای تو من نیستم!!!
[ هاتفی در گوش او آهسته گفت]:
گفت ای دیوانه لیلایت منم !
عاشق بیچاره! در جانت منم!
سالها با عشق لیلا ساختی!
من کنارت بودم و نشناختی !!!!
..... وَ نَحنُ اَقرَبُ اِلَیهِ مِن حَبلِ الوَرِید
و ما از رگ گردن به او نزدیکتریم [ قرآن مجید سوره 50 (ق) آیه 16 ]
وَ نَحنُ اَقرَبُ اِلَیهِ مِنکُم وَلکِن لا تُبصِرُون
و ما به او نزدیکیم ولیکن شما نمی بینید [ قرآن مجید سوره 56 ( واقعه ) آیه 85 ]
و چه خوش است عشق و عاشقی که این چنین باشد
حدیث شریف قدسی : قال الله تبارک و تعالی
مَن طَلَبَنِی وَجَدَنِی وَ مَن وَجَدَنِی عَرَفَنِی وَ مَن عَرَفَنِی اَحَبَّنِی وَ مَن اَحَبَّنِی عَشَقَنِی ، وَ مَن عَشَقَنِی عَشَقتُهُ ، وَ مَن عَشَقتُهُ قَتَلتُهُ ، وَ مَن قَتَلتُهُ فَعَلَیَّ دِیَتُهُ ، وَ مَن عَلَیَّ دِیَتُهُ فَاَنا دِیَتُهُ ... فَقال الله تبارک و تعالی : فَادخُلِی فِی عِبادِی وَادخُلِی جَنَّتِی
هرکس مرا طلب کند می یابد مرا ، و هرکس مرا یافت میشناسد مرا ، و هرکس مرا شناخت دوستم خواهد داشت ، و هرکس دوستم داشت عاشقم میشود ، و هرکس مرا عاشق شد عاشقش میشوم ، و هرکس را که من او را عاشق شوم (از شدت عشق ) میکشم او را ، و هرکس را که من بکشم دیه ( خونبها ) او بر من است ، و هرکس را که دیه او بر من باشد پس من خود خونبهایش هستم ! .... پس در زمره بندگانم داخل شو و به بهشت خودم ( جایگاه خودم ) وارد شو !
الهـــــــی ؛
آن کس که تو را شناخت جان را چه کند؟
فـرزنـــد و عیـــال و خانمـــان را چه کند؟
دیوانــه کنی هــر دو جهــانش بخشی !
دیوانــه ی تـــو هر دو جهان را چه کند ؟
عشق یعنی آنچه را که حسین (ع) با خدایش کرد !
عشق یعنی فنا در راه بقا
و تقدیم همه ی هستی در راه لقاء
الهی و ربی من لی غیــــــرک ؟
پروانه سوخت شمع فرو ریخت شب گذشت
ای وای من که قصه ی دل ناتمام ماند
