بسم الله الرحمن الرحیم

عجـز انسان از شنـاخت ذات خـدا 

الحَمدُ لِلِهِ الَّذِی لا یَبلُغُ مِدحَتُهُ القائِلُونَ، وَلایُحصی نَعمائُهُ العادُّونَ ، وَلایُؤَدّی حَقَّهُ الُمُجتَهِدونَ،اَلَّذِی لایُدرِکُهُ  بُعدُالهِمَمِ،وَلایَنالُهَ غَوصُ الفِطَنِ،اَلَّذِی لَیسَ لِصِفَتِهِ حَدٌّ مَحدُودٌ، وَلانَعـتٌ مَوجُودٌ، وَلاوَقتٌ مَعدُودٌ، وَلا اَجَلٌ مَمدودٌ، فَطَرَالخَلائِقِ بِقُدرَتِهِ، وَنَشَرَالرِّیاحَ بِرَحمَتِهِ، وَ وَتَّدَ بِالصُّخُورِ مَیَدانَ اَرضِـهِ.

سپـاس خـداونـدی را که سخنوران از ستـودن او عاجـزند و حسابگران از شمارش نعمت های او ناتوان، و تلاشگران از ادای حق او درمانده اند،

پروردگاری که برای صفات او حد و مرزی وجود ندارد و تعریف کاملی نمی توان یافت  و برای او وقتی معین و سـرآمدی مشخص نمیتوان تعیین کرد،

مخلوقات را با قدرت خود آفرید و با رحمت خود بادها را به حرکت درآورد و بـوسیله کـوه هـا اضطراب و لرزش زمین را به آرامش تبدیل کرد

*****************************

الـهـی ؛ یکتـائی، قیّـوم و تـوانـائی، بر همـه چیـز دانائی، در همـه حال بینـائی، از هـمه عیب مصفائی، از داشتن شریک مبـّرائی، اصل هـر دوائی، جان داروی دلهـائی، شهنشاه فرمان فرمـائی، معـزّز به تاج کبریائی، بالای تخت عرش معلائی، نه نیازمنـد مکانی نه آرزومنـد زمانی، نـه کس به تـو مانَد، نه تو به کس مـانی، پیـداست کـه درمیان جانی و جـان جانـانی.

الهـی ؛ یقینی ده کـه در او شـکّ و ریـا نَبُـوَد، و علمـی ده که بی بـرق و ضیـاء نَبُــوَد.

الهـی ؛ دلی ده کـه شوق طاعت تو را افزون کند، وعلمی ده که در آن آتش هوی و هوس نباشد، و عملی ده که در آن آب زرق  و ریـا نباشد.

الـهــی ؛ دیـده ای ده کـه ربوبیت تـو بینـد، و دلی ده که جز عبــودیت تــو  نبینــد.

الهی ؛ همه را از فکر شیطان نگاه دار و همه را از کید  نفس آگاه دار

آمین یا رب العالمین